Il fascismo

Loading video
  • raccontato da Fattorusso Gaetano | 1932
  • caricato da Provincia di Roma - Per la memoria | 24/08/2011
Il sabato pomeriggio c’era l’adunata, si facevano esercizi ginnici, si imparava a combattere, si saltavano gli ostacoli. Tutti i ragazzini ci andavano con molto orgoglio. La gente era entusiasta di seguire Mussolini ma anche perché non c’era molta informazione. Poche famiglie avevano la radio tanto che i discorsi di Mussolini il paese li ascoltava in piazza. Apparentemente erano tutti fascisti.

Questo video è presentato anche nella sezione speciale "Le mie Memorie - la nostra Storia"

Translation in Greek - Ο φασισμός
Σάββατο απόγευμα ήταν η συγκέντρωση. Όλοι όσοι πήγαιναν σχολείο, συγκεντρώνονταν για να κάνουν ασκήσεις γυμναστικής. Μάθαιναν να μάχονται, μάθαιναν για τον πόλεμο, μάθαιναν να τρέχουν, να περνούν εμπόδια, ώστε να είναι σε καλή φυσική κατάσταση. Τους δίδασκαν τον πόλεμο, με βάση τις εμπειρίες από τον προηγούμενο πόλεμο. Δε θέλω να πω ότι ετοιμάζονταν ήδη για πόλεμο, αλλά μας έκαναν να καταλάβουμε πώς ήταν και εμείς πηγαίναμε με πολλή υπερηφάνεια, γιατί ήμαστε όλοι φασίστες.
Εγώ ήμουν 10 ετών και είχα ακούσει όλες τις ομιλίες του Μουσολίνι και ιδιαίτερα αυτή της 10ης Ιουνίου 1940. Μπορώ να πω ότι ο κόσμος, κι εγώ μαζί, ακολουθούσε ενθουσιασμένος τον Μουσολίνι και το σκεπτικό ήταν τελείως διαφορετικό από ότι θα ήταν σήμερα: εμείς γνωρίζαμε μόνο ότι με τον Μουσολίνι έπρεπε να κάνουμε έτσι (χαιρετισμός), ενώ ακόμα και στο σχολείο για παράδειγμα χαιρετούσαμε έτσι (χαιρετισμός), ακόμη και στο δημοτικό.
Εγώ ήμουν στους Γιους της λύκαινας και δεν έγινα Balilla (φασιστική νεολαία), γιατί μετά από την πέμπτη δημοτικού, θα έπρεπε να αγοράσεις τη στολή που είχε ένα μαχαίρι στο πλάι και το πρωί του Σαββάτου έπρεπε να πας στο σχολείο φορώντας το καπέλο fez στο κεφάλι και το φουλάρι στο λαιμό, μαύρο πουκάμισο και μαύρο παντελόνι. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το 70% των κατοίκων του χωριού ήταν φασίστες. Στο χωριό δύο οικογένειες είχαμε ραδιόφωνο και όταν ο Μουσολίνι μιλούσε, όλοι πηγαίναμε στην πλατεία- εγώ έμενα στο σπίτι με το δικό μας ραδιόφωνο- στην πλατεία τοποθετούσαν μεγάλα ηχεία και όλοι χειροκροτούσαν, όλοι. Όταν έπεσε και τελείωσε ο πόλεμος όλοι ήταν εναντίον του Μουσολίνι, γιατί η αλήθεια είναι ότι είχαμε περάσει έναν πόλεμο και τον είχαμε περάσει πολύ σκληρά.
Φυσικά στο χωριό υπήρχε ο σύλλογος του φασιστικού κόμματος και αμέσως μετά την πτώση του Μουσολίνι άρχισαν να ανοίγουν σύλλογοι κομμουνιστών, φιλελευθέρων και χριστιανοδημοκρατών Υπήρχαν όλα αυτά τα μέρη, όπου πήγαινε ο κόσμος να παίξει χαρτιά. Αυτό έγινε μετά τη λήξη του πολέμου, γιατί κατά τη διάρκεια του η επιλογή ήταν μία: ο σύλλογος του φασιστικού κόμματος και μόνο αυτός. Δεν μπορούσες να μιλήσεις για άλλα θέματα. Έτσι κι αλλιώς θυμάμαι ότι στην αρχή του πολέμου, το 1940 -εγώ ήμουν 8 ετών- ο Μουσολίνι είχε την ικανότητα -περίπου όπως τώρα ο Μπερλουσκόνι- να σε πείθει και να σε εμπνέει. Τότε ήταν εύκολο να συμφωνείς μαζί του, και ακόμα και αν δεν συμφωνούσες, σε ανάγκαζαν, δεν μπορούσες να μιλήσεις. Πρέπει όμως να πω ότι σήμερα η πόλη μας είναι δημοκρατική.

English Translation – The fascism
All the Saturdays in the afternoon there was the concentration meeting. All those going to school, were gathered to do fitness exercises. They learned to fight, learned about the war, learned to run, to pass obstacles in order to be in good physical condition. They taught the war, based on experiences from the previous war. I do not want to say that they were doing a real preparation for war, but they let us believe so, and we were going there with a lot of pride, because we were all fascists.
I was 10 years old and I had heard all the speeches of Mussolini and especially that of June 10, 1940. I can say that the people, included me, followed Mussolini with excitement and the ground was completely different from that today would be: we just knew that Mussolini had to do so (greeting), and even at school for example we were greeting so (greeting), even in elementary school.
I was one of the “Sons of the wolf” and was not Balilla (fascist youth), because after the fifth grade, we had to buy the outfit that had a knife in the side and Saturday morning had to go to school wearing the fez hat on his head and neck scarf, black shirt and black pants. You could say that 70% of the villagers were fascists. In the village, two families had radios and when Mussolini spoke, all people went to the square- me I preferred to stay at home with our radio – in the square large speakers were placed and everybody applauded, everyone. But when he (Mussolini) fell and ended the war everyone was against Mussolini, because the truth is that we had passed a war and it had been very hard for us.
In the village there was the fascist partys club and immediately after the fall of Mussolini also other clubs began to open, such us communists, liberals and Christian. There were all these places where people go to play cards. But this was after the war, because during the war there was only one choice: the association of the fascist party and that was. You were not free to talk about all the issues.
Anyway I remember that at the beginning of the war, in 1940 I was 8-years-Mussolini had the ability – same as till now Berlusconi had - to convince and inspire. Then it was easy to agree with him, and even if you did not agree, you were forced to agree and you should not say anything else. But I must say that today our city is democratic.
visualizzato 18825

COMMENTO

0 inseriti
lascia un commento
  Entra